تکلیف ما با دولت ها مشخص است – جمهورآنلاین

به گزارش جمهور آنلاین، اسدالله بادامچیان سیاستمدار کهنه‌کاری که پیش از انقلاب در مبارزات سیاسی فعال بوده و سابقه فعالیت سیاسی او به شروع نهضت حضرت امام (ره) می‌رسد. پس از انقلاب نیز علاوه بر فعالیت حزبی در دو حزب جمهوری اسلامی و مؤتلفه اسلامی، وارد عرصه رسمی سیاسی شد و نمایندگی مجلس شورای اسلامی و معاونت قوه قضائیه را نیز تجربه کرده است.

بادامچیان سابقه طولانی زندان پیش از انقلاب و درگیری با گروهک‌های مختلف را نیز در کارنامه دارد.

او «بازار» و سازوکار حاکم بر آن را هم خوب می‌شناسد و اهل تألیف کتاب نیز هست و تاکنون چندین جلد کتاب در موضوعات مختلف نوشته است.

نفوذ و تأثیر بادامچیان که امروز ریاست شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی قدیمی‌ترین و ریشه‌دارترین حزب سیاسی کشور را عهده‌دار است، محدود به عرصه سیاست ایران نیست، تا آنجا که برای انتقال فرمول واکسن کرونا از چین با رئیس‌جمهور این کشور رایزنی می‌کند و گفته می‌شود در ماجرای پیوستن ایران به بریکس هم نقش‌آفرین است!

این تعامل متفاوت است؛ زیرا تشکل‌های سیاسی ما یکدست نیستند. من که پیش‌تر ریاست کمیسیون احزاب را بر عهده داشتم، می‌دانم که در آن زمان نزدیک به ۳۰۰ حزب مجوز فعالیت گرفتند اما با روی کار آمدن دولت‌های مختلف، این تعداد به تدریج کاهش یافت و در حال حاضر حدود ۱۰۰ حزب فعال داریم. این صد حزب، خود بحثی جداگانه در مورد تحزب در ایران است و این تحزب منطبق با نظام ایران است و تحزب غربی یا شرقی در ایران جایگاهی ندارد، هرچند حضور همه سلیقه‌ها و گروه‌ها در آن وجود دارد.

بنابراین، احزاب فعال هستند اما ارتباط آن‌ها با دولت‌ها متفاوت است. احزاب دوم خرداد و اصلاح طلب با دولت‌های دوم خردادی رابطه نزدیک‌تری داشتند و احزاب اصولگرا نیز با دولت‌های اصولگرا. هر دو گروه در دوره‌های حکمرانی غیرهمسو با خود، برغم مواجهه با چالش‌ها، به همه احترام می‌گذاشتند و این روند همچنان ادامه دارد. در نتیجه، رابطه احزاب با دولت‌ها، با حفظ سلیقه‌ها، دیدگاه‌ها، عقاید، طرح‌ها و برنامه‌ها و همچنین رقابت‌های درون‌حزبی و بین‌حزبی، پیچیده و پویا است.

شما در دیدارهایی که وزرای کشور، شورای امنیت ملی و دیگران دارند، مشاهده می‌کنید که همه گروه‌ها دعوت می‌شوند و در این ملاقات‌ها حضور پیدا می‌کنند. به عنوان مثال، خانه احزاب به عنوان مجموعه‌ای که از تمام این گروه‌ها تشکیل شده، در این فرآیند نقش دارد. روابط ما با دولت‌ها تابع سیاست مؤتلفه است و مشی ما در اساسنامه‌ حزب به وضوح مشخص است ما سیاست‌های‌مان را به همه دولت‌ها اعلام کرده‌ایم و در حال حاضر هم همین سیاست را دنبال می‌کنیم.

من شخصاً معتقدم هر دولتی که با رای اکثریت مردم، تنفیذ ولی‌فقیه و اجرای مراسم قانونی در خانه ملت سر کار بیاید، ما حتماً با او همراهی و همفکری می‌کنیم و او را یاری می‌دهیم اما برعکس این موضوع هم صادق است، حمایت ما ضابطه‌مند با انتقاد سازنده و همراهی مشروط است.

اگر دولت بخواهد همکاری صمیمانه‌ای داشته باشد، ما تذکرات دوستانه و مشورت‌های لازم را ارائه می‌دهیم. البته این موضوع بستگی به این دارد که دولت‌ها چه سیاست‌هایی را در پیش بگیرند. این سیاست حزب ما است. حالا باید پرسید آیا دولت چهاردهم توانسته است با مؤتلفه اسلامی، حزبی که ۶۲ سال پیش با دست امام (ره) شکل گرفته و این سیاست را دنبال می‌کند، به خوبی کار کند یا خیر؟ این را باید از خود دولتی‌ها پرسید.

اگر نظر ما را بپرسید، می‌گوییم روش‌مان این است که ارتباطی صمیمانه برقرار می‌کنیم، حرف‌هایمان را مطرح و انتقادهایمان را بیان می‌کنیم. فراکسیون ما در مجلس نیز بر اساس وظایف نمایندگی خود عمل می‌کند؛ بنابراین، تکلیف ما با دولت‌ها مشخص است.

امیدواریم که دولتمردان هم بتوانند این رابطه را به گونه‌ای تنظیم کنند که همه با هم صمیمانه، با حفظ سلیقه‌ها و دیدگاه‌هایمان، وظیفه‌ای را که خدا، ائمه، ولی امر، امام زمان (عج)، مردم، شهدا و مسلمانان جهان را راضی می‌کند را در کشور انجام دهیم.

موتلفه در دولت‌های پیشین یک شعار را در پیش می‌گرفت و آن همکاری و نقد مشفقانه از دولت‌ها بود؛ آیا در دولت چهاردهم موتلفه پیشنهادی به رئیس‌جمهور و یا دولت در زمینه‌های مختلف از جمله مسائل سیاسی و اقتصادی ارائه داده است.

همکاری دولت چهاردهم نیز در راستای مطالعه و ارائهٔ پیشنهادات به رئیس‌جمهور و دولت‌های مختلف در زمینه مسائل سیاسی و اقتصادی انجام شده است. در دیداری که با ریاست جمهوری آقای دکتر پزشکیان داشتیم، ۱۸ نفر از اعضای شورای مرکزی حضور داشتند و بخش قابل توجهی از جلسه را به بررسی مسائل اقتصادی و مشکلات زیربنایی اقتصاد سالم اختصاص دادند و راه‌حل‌هایی ارائه کردند.

یکی از عزیزان‌ به مسئله برخورد با مفاسد و حل مشکلات اشاره کرد و گفت که در دولتِ آقای پزشکیان، همه بر این نکته توافق دارند که او فرد سالمی است در واقع وقتی رئیس‌جمهور سالم باشد، نمی‌توان انتظار داشت که زیرمجموعه‌اش دچار تخلف شود باید کمک کنیم و ما هم آمادگی پرداختن به این مباحث را داریم.

مسئله مورد بحث دیگر، مسائل پزشکی، دارویی و روابط بین‌الملل و همچنین موضوع بودجه بود که برای ایشان مطرح کردیم. در ارتباط با مسائل بودجه ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ نامه‌ای نوشتیم و راهکارها، مسائل و مشکلات آن بودجه‌ها را ذکر کردیم و ایشان هم موضوع را به رئیس سازمان برنامه و بودجه و وزیر اقتصاد ارجاع دادند منتها آن‌ها به هیچ‌کدام عمل نکردند و شاید هم به آن عمل کرده باشند، اما به ما اطلاع نداده‌اند. در هر حال ما مجددا اعلام می‌کنیم و همواره آمادگی داشته‌ایم و داریم که دولت را در چارچوب ارزش‌های مشترکی که همه با هم داریم و مربوط به نظام، خواست‌های ملت و مردم است، کمک کنیم.

«وفاق» شعار دولت پزشکیان است و همواره به آن تاکید می‌کند، برای وفاق هم گام‌هایی برداشته شده از جمله نشست همدلی مسئولان اقتصادی جهت حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم، تحلیل شما از وفاق برای گره‌گشایی از معضلات مردم چیست.

نگاه من به وفاق، توافق و تفاهم متفاوت است. وفاق به این معناست که فرد خود را «وِفق» بدهد و همراه کند. اگر دولت می‌خواهد وفاق ایجاد کند، باید به گونه‌ای عمل کند که بتواند با نگاه‌های اصولی و اساسی مشکلات را حل کند و خود را با گروه‌ها، شخصیت‌ها و چهره‌ها وفق دهد.

وفاق و توافق دو معنای متفاوت دارند. وفاق به این معنا است که فرد خود را با یک موضوع وفق دهد و اتحاد به این معناست که در یک موضوع با هم متحد شویم و با یکدیگر همکاری کنیم. شعار وفاق دولت آقای پزشکیان بسیار خوب است، اما متأسفانه اجرایش آن چیزی نیست که من از وفاق می‌فهمم البته در حدی که به یکدیگر احترام بگذارند، بله هست.

البته این هم برای خود یک نگاه است و از نظر ظاهری خیلی خوب به نظر می‌رسد، اما اصل این است که دولت خودش را وفق بدهد. به عنوان مثال، در همین مسئله بودجه، آیا این بودجه مشکل‌آفرین نیست؟ خب، هست. پس چرا دولت اصرار دارد که دست از سر بودجه برندارد؟ چرا دولت نمی‌تواند با مجموعه‌ای مانند مؤتلفه که بودجه دولتی ندارد و نمی‌تواند منافعی داشته باشد، همکاری کند؟ مؤتلفه حق عضویت و هدایای افرادش را دارد و در صلابت و پاکی حزب نیز هیچ‌کس شک ندارد و کسی هم نمی‌تواند موردی را مطرح کند. بنابراین، این وفاق نیست بلکه احترام است.

ما هم مستقیماً نامه، پیشنهاد و راهکار ارائه می‌دهیم و همواره اعلام می‌کنیم که آمادگی داریم حتی در مسائل گوناگون کشور به‌صورت مقطعی با دولت همکاری کنیم. دولت می‌تواند یک موضوع را برای ما انتخاب کند و بگوید: «شما بروید این مشکل را حل کنید» و مؤتلفه نیز به این درخواست پاسخ دهد و مشکل را حل کند.

من به عنوان رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه در همین مصاحبه به‌صراحت اعلام می‌کنم که ما آماده‌ایم اگر دولت یک مورد خاص را از ما خواست، به‌طور مقطعی آن را حل کنیم اگر دولت در این زمینه با ما هماهنگ باشد و اختیار لازم را به ما بدهد، ما نیز در خدمت دولت خواهیم بود. بنابراین، ما برای وفاق و همکاری آمادگی داریم و دولت باید خود را با ما همراه کند.